• Secesja ( Art Nouveau / Jugendstil )

Secesja to jeden z najbardziej wytwornych i ekstrawaganckich stylów w historii sztuki. Secesyjne motywy zostały wprowadzone do architektury,mebli,wyrobów ze szkła, biżuterii, ceramiki i rzeźby.
Secesja przeżywała rozkwit od lat osiemdziesiątych XIX wieku do początku I wojny światowej.
Charakteryzowała się asymetrycznymi liniami,wieloma motywami zaczerpniętymi z natury, takimi jak łodygi roślin, liście i kwiaty. Styl ten, którego pierwotne określenie Art Nouveau, pochodzi z języka francuskiego, był w pełnym tego słowa znaczeniu międzynarodowy. Jego korzenie sięgają sztuki japońskiej, angielskiej filozofii, środkowoeuropejskiego rzemiosła, a wiele najwspanialszych dzieł secesyjnych powstało we Włoszech, Belgii, Szkocji, Hiszpanii i Stanach Zjednoczonych.
Początkowo secesja wydawała się być luksusem dla bogatego mieszczaństwa, efemeryczną modą, wzbudzającą tylko lokalne zainteresowanie w Belgii i we Francji. Okazała się jednak zjawiskiem bardziej potężniejszym; przetrwała , ponieważ unosiła się na grzbiecie spiętrzonej fali innowacji i przemian społecznych.

TIFFANY

Symbolem  wspaniałości stylu secesji są niewątpliwie wyroby ze szkła Louisa Comforta Tiffany'ego.
Artysta ten łączył talent do interesów z prawdziwym artyzmem, który zaowocował zapełnieniem zamożnych amerykańskich domów pięknymi, dekoracyjnymi wyrobami ze szkła. Tiffany eksperymentował ze szkłem dekoracyjnym, barwieniem szkła. Poszukiwał nowych sposobów nadania mu świetlistości i wibrującej kolorystyki; z takim nastawieniem studiował starożytne i współczesne technologie obróbki tego materiału.
Jego szklane wyroby były znane na całym świecie, zwłaszcza szkło o nazwie favrille, opalizujące, płynne, podatne na formowanie.

MUCHA, ALPHONSE

Twórczość Muchy, morawskiego artysty wykształconego w Paryżu, jest chyba najdobitniejszym przykładem stylu secesji. Jego nazwisko kojarzy się przede wszystkim z plakatami, ale Mucha był artystą bardzo wszechstronnym: projektował także wnętrza, biżuterię, dywany i tkaniny.
Wkład Muchy w dorobek secesji był niezmiernie bogaty. Będąc przeciwnikiem racjonalizmu, interesował się okultyzmem i przejawiał fascynację spirytualizmem i mistycyzmem. Tak typowe dla tego artysty delikatne arabeski płynnych linii uważane są za najbardziej charakterystyczny przejaw secesji. Obecnie jego styl może się wydawać zanadto ozdobny, ale w czasie gdy te prace powstawały, uznawane były za nowatorskie i wzbudzały wiele emocji.

GALLE, EMILE

Emile Galle studiował botanikę i mineralogię. Połączył swoją techniczną wiedzę z zakresu chemii z umiłowaniem natury. Projektował artystyczne meble i szkło, którego uroda przyniosła mu rozgłos i sławę.Inspiracją dla projektów Galle’a była sztuka Dalekiego Wschodu, m.in. japońska ceramika i malarstwo oraz chińskie szkło powłokowe i rytowane wypukło. Szkła, głównie wazony, wykonywano ze szkła bezbarwnego, powlekanego kilkoma warstwami szkła barwnego, następnie trawionego chemicznie, by uzyskać kompozycję według założonego projektu.

LARCHE, RAUL-FRANCOIS

Metal był materiałem najdłużej i najchętniej stosowanym przez artystów i projektantów secesyjnych.
Francuscy i belgijscy architekci chętnie używali lanego żelaza w swoich budynkach , w których dominowały wyraźne , płynne linie i skręty. Przedtem metal traktowany był jedynie jako element strukturalny stosowany wewnątrz konstrukcji i uznawany za nieatrakcyjny wizualnie, natomiast nowocześni architekci włączyli metalowe konstrukcje do zestawu dekoracyjnych form budowli.
W metalu ujawnił się swoisty dualizm tkwiący w secesji. O ile wyroby z kutego żelaza wymagały zastosowania rzemieślniczych umiejętności, to odlewy z żelaza mogły być produkowane przemysłowo, dzięki czemu stały się bardziej dostępne dla szerokiego grona odbiorców. Podobny dualizm przejawiał się też na wielu innych obszarach oddziaływania stylu secesyjnego na przełomie XIX i XX wieku, kiedy to artyści usiłowali pogodzić niezwykłą urodę ręcznie wykonanych przedmiotów z bardziej praktycznymi i nowoczesnymi zaletami produkcji masowej. Dostrzeżemy to również w nieco późniejszym stylu art deco.

JOHANN LOETZ WITWE GLSSHOUSE

Artyści i projektanci epoki fin-de-siecle'u nie tylko potrafili wyginać metal w sinosuidalne, płynne linie, które stały się charakterystycznym motywem secesji, ale także odkryli, że szkło jest materiałem równie przydatnym w estetyce im współczesnej. Szkło jest tak samo plastyczne w formowaniu jak metal, a ma jeszcze dodatkowe walory, takie jak przezroczystość, przepuszczalność światła i barwę.
Angielscy twórcy związani z ruchem Arts and Crafts chętnie przedstawiali w technice szkła witrażowego średniowieczne sceny, włączali też do aranżacji wnętrz szklane elementy użytkowe i ozdobne. Coraz powszechniejsze stawały się klosze ze szkła do lamp elektrycznych, które przyczyniły się do spopularyzowania tego materiału, wpływając na rozwój technologii związanych z wyrobem szkła.

BEHRENS PETER

Secesja była stylem bardzo niejednolitym i chociaż trwała stosunkowo krótko, jej wpływ na nowoczesne wzornictwo XX wieku był bardzo silny. Głębokie przeświadczenie, że przeciętni ludzie też powinni mieć dostęp do przedmiotów, które są nie tylko funkcjonalne, ale także piękne, pojawiło się w Anglii w ideologii ruchu Arts and Crafts. Koncepcja tworzenia pięknych przedmiotów rozwinęła się w estetykę płynnych linii i arabesek, typowych zwłaszcza dla architektury belgijskiej: manifestowała się też stosowaniem w dekoracji i ornamentyce motywów pochodzących ze świata natury. W Szkocji Mackintosh sprzeciwił się modzie na obfitość elementów zdobniczych, tak typową dla wczesnej secesji i zaczął stosować formy, w których dominowała linia prosta i zgeometryzowanie. W Niemczech secesja przybrała bardziej praktyczny wyraz: artyści i architekci Jugendstil jako jedni z pierwszych zastosowali przy wyrobie secesyjnych przedmiotów metody przemysłowe, demokratyzując w ten sposób produkty sztuki stosowanej.
Twórczość Petera Behrensa wyrasta właśnie z Jugendstil, ale artysta przekroczył kanony stylu secesyjnego. Był pierwszym projektantem dwudziestowiecznych form przemysłowych, a jego prace dowodzą, że dobry projekt sprawdza się także w produkcji masowej.